Osocze krwi
Encyklopedia PWN
med. usuwanie z krwi chorego, przy użyciu automatycznych separatorów komórkowych, nieprawidłowych lub nadmiernych ilości składników komórkowych, białkowych, toksyn, cholesterolu itp. i zwracanie choremu pozostałych prawidłowych składników;
hemoterapia
lecznicze zastosowanie krwi i środków krwiopochodnych;
[gr.haíma ‘krew’, therapeía ‘opieka’, ‘leczenie’],
płyn krążący w naczyniach limfatycznych (chłonnych) kręgowców;
współczynnik oczyszczania osocza krwi;
wieloczynnościowy, największy gruczoł kręgowców, funkcjonalnie związany głównie z układem pokarmowym, odgrywający bardzo ważną rolę w przemianie materii.
albuminy
grupa białek globularnych, rozpuszczalnych w wodzie, szeroko rozpowszechnionych w świecie zwierzęcym i roślinnym, np. a. jaja kurzego, a. mleka, a. zarodników ziaren pszenicy i żyta;
[łac. albumen ‘białko’],
